wstrzymywać I
powodować zatrzymanie się czegoś będącego w ruchu
Wstrzymując oddech, usty chwytał jej westchnienie (II) Hrabia wracał do siebie, lecz konia wstrzymywał (III) Tak i Gerwazy z groźną cofał się postawą, Wstrzymując napastników oczyma i ławą (V) Darmo szlachta wstrzymuje z przodu, strzela z boku (IX) Co krok wstrzymują woły i podjezdki w bronie I poglądają z trwogą ku zachodniej stronie (XI)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Ruch